In de Religion
ward je oft dorvun snackt, dat wi allns Bröder un Swestern sünd. Düsse Bröder-
un Swestergeschicht is natüürli mehr in överdrogenen Sinn meent. Bilütten ward
je ook in Vereene vun Bröder un Swestern snackt – bi’t Kegeln is dat so oder in
Schüttenvereen. Bröder un Swestern dat schall so’n Geföhl vun Verbunnenheit utdrücken.
Aha. Na
denn. Ick weet je ni, wat Jüm mit ’n Swester oder Broder in’t glieke Öller
opwussen sünd, vellicht hebbt Ju ook sülms twee oder mehr Kinner to Huus.
Wenn dat
so is: Hebbt Ju bi echte Swestern un Bröder al mol över’n längere Tied sowat as
Verbunnenheit beleevt? Bi uns in’t Huus rennt je ook ’n Jung un ’n Deern rüm,
de sick regelmäßi de Döörn vör de Nees toknallt.
Ni mol
dat Swatte ünner de Fingernogels günnt de beiden sick. Blots wenn dat gegen de
Öllern geiht, verdreegt se sick mol för ’n poor Minuten. Dorno geiht dat overs
ook al wieder mit Kloogschieten, sick gegensiedi argern, beschimpen un all
sowat. In Oogenblick sünd de Twee mang 14 un 16 Johr jung. Dor sitt düchti
Energie bin. Wat kunn man mit düsse Energie allns moken. Dor kunn man de
Elvphilharmonie an sülbigen Dag op- un weller afbuun, so as ’n Zelt op ’n
Campingplatz.
Un dat
Geslecht speelt ni mol ’n Rull: Glieks de ersten Kinner vun Adam un Eva – twee
Jungs –, de Kain un Abel heeten hebbt, harrn sick so dull in de Plünn, dat dat
blots een vun de beiden överlevt hett.
Liekers
snackt wi wieder vun Bröderlichkeit, wenn wi uns wünscht, dat wat Hand in Hand
geiht. „Bröderlich mit Hart un Hand“ ward sogor in uns Natschonalhümne sungen. Haueha.
Vellicht
is dat de Grund dorför, dat dat so veel Arger op de Welt gifft. Wi goht dat
eenfach verkehrt an. Mang Frünnen, klappt dat je tomeist veel beter mit de
Verbunnenheit as mang Geswister. Frünnen kann man sick je ook utsööken. Veellicht
schulln wi uns dorüm leever wünschen Frünnen statt Swestern un Bröder to ween.
Na jo,
op’t Letzt‘ is dat Wichtigste, dat wi uns verdreegen doht – un dat kümmt
bilütten sogor ünner Bröders un Swestern vör…
In düssen
Sinn