So, Lüüd, hüüt an fröh’n Nomeddag, genau üm vief vör half twee, man kunn ook seggen, wenn de Klock 13.25 anwiest, knallt dat. Op’n Mond.

Dor kümmt ’n Stück vun‘ Raket‘ rünner. Toerst hett man dacht, wat dat Raketenstück Elon Musk toheuert. Loter hett man overs rutkreegen, dat dor ’n chinesisched Nummernschild an is.

Dat is wohrschienli ’n Raketenstufe, de de Chinesen 2014 losloten hebbt. De hett ’n Sonde oder so in‘ Orbit bröcht. Na jo, dat Stück vun de dorste Raket‘ bleev dor jedenfalls bi över, un dat is denn acht Johr dör de Gegend suust. Mit de Tied hett sick de „Ümloopbohn“ vun dat Raketendeel verännert, dat hett wat mit „Grawitaschoon“ un all sowat to dohn. Ganz figelienschen Krom.

Dör Mathe-Formeln un „Füsik“ hett man op’t letzt rutfunnen, wat de Raketenstufe ut China also hüüt Nomeddag op’n Mond insleiht.

An de Kant vun den Hertz-Krater schall dat passeern. Hertz hett nix mit dat Hart to kriegen, ook ni mit de Autovermietung, sünnern mit den Forscher Heinrich Hertz. No em hebbt se den Krater nöömt. Dat is overs an düsse Steed gor ni so wichti.

9300 Kilometer in de Stünn hett de Raketen-Rest op’t Tacho, wenn dat gegen den Mond stött. Dat sünd twee’nhalf Kilometer in de Sekunn, oder in 35 Sekunnen vun Hamborg no Kiel. Dat is allerhand.

Nu is dat overs leider so, dat man, ook, wenn man genau henkiekt, ni sehn kann, wat dor passeert. Denn to’n een‘ kann man den Mond Nomeddags tomeist ni sehn, un to’n annern liggt de Hertz-Krater je op de anner Sied vun Mond, also de Sied, de wi nie to sehn kriegt.

Wi kriegt also gor nix dorvun mit. Dor passeert ook gor ni veel. Dat kann man ni mol heuern, weil dat op’n Mond je keen Luft gifft.

Man kunn seggen, dat is annerlei wat in China ’n Sack Ries ümfallt oder wat ’n Stück vun’n chinesische Raket‘ op de anner Sied vun Mond rünnerkümmt.

Ju mööt sick dat ook gor ni marken. Overs wenn Ju mol to’n Mond kümmt un Ju seht dor so’n dösiged Lock an‘ Hertz-Krater, dat sünst ni dor weer, denn weet Ju wovun dat kümmt…

In düssen Sinn