Mi is jüst mol weller wat opfulln. För allns gifft dat bi uns Regeln – blots för den Dag ni so richti. Dat passt gor ni to Düütschland. In England to’n Bispeel is dat so: Vun den Oogenblick, an den dat hell ward bet Klock twölf is dat „Morning“, also Morn. De Meddagstied vun twölf bet een is „Noon“, denn kümmt de Nomeddag, de „Afternoon“ heet, un wenn dat düster is, is „Night“ also Nacht. Un twor so lang, bet dat hell ward, denn is weller „Morning“.

Bi uns is dat ganz anners. Morn is dat bi uns so bummeli af Klock süss in de Fröh, kümmt so’n beten dorop an, wann man opsteiht. Hier geiht de Morn overs ni bet to’n Meddag. Twüschendör kümmt nömli noch de Vörmeddag, de fangt bi den een Klock negen, bi den annern Klock teihn oder noch loter an. Denn is Klock twölf Meddag, dat is blang Middernacht un de Geisterstünn, de eenzige Tied de würkli fastleggt is. Direkt no’n Meddag kümmt dat Wichtigste: De Meddagstünn. De kann gor ni lang genog ween.

So bi Klock dree rüm, fangt denn de Nomeddag an un de Obend geiht denn bi Klock süss rüm los. De is overs ni vörbi, wenn dat düster ward. Bi uns geiht de Obend länger. Bet Klock ölben oder so.

Twüschendör, so bi söben rüm, löppt in’t Fernsehn dat „Vörobendprogramm“. Wat is so’n Vörobend denn överhaupt?

Ick weet dat ni.

No ölben kümmt Nacht, Meddernacht un Geisterstünn un denn kümmt so’n Grauzone. Mennige seggt dor Nacht to un annere seggt, dat se bet „morns“ Klock dree noch fiert hebbt. Hä? Ick verstoh langsom gor nix mehr. Mit Morn, Vörmeddag, Meddag, Meddagstünn, Nomeddag, Vörobend, Obend, Nacht, Meddernacht, Geisterstünn un Grauzone, hebbt wi ganze ölben Tieden an Dag. Un bi de mehrsten dorvun, weet man ni so recht, wann se anfangt un wann se weller ophölt.

Ick mutt ook ni jeden Afsnitt vun Dag ’n Noom geeven. Un an un för sick steiht man dor as Plattdüütschen un överhaupt as Norddüütschen je ook över, denn wi seggt jümmers „Moin“, annerlei, wat dat hell oder düster is.

Jo, dor kann ick wat mit anfangen…

In düssen Sinn