Wenn man
grient, also lächelt, mutt man 17 Muskeln in’t Gesicht anspann‘. Kiekt man
gnegeli, mutt man dorför 42 Gesichsmuskeln anspann‘ – twee’nhalv mol so veel!

Nu
stellt sick de Froog, worüm dat Lüüd gifft, de mehr gnegeli as fründli kieken
doht. Dat is je ni blots unscheun för all de Lüüd, de jüst üm so‘ gnegeligen
Minsch rümstoht – ook för den Gnegel sülms is dat anstreng’d un kost veel
Energie. Un to Gnegeln, dat hett je ook noch keeneen op de Welt tofreeden mokt.
Man kann gnegeln, so dull as man will – glückli ward man dorvun ni. Dorüm frog
ick mi al lang, worüm mennige Minschen anschien’d leever gnegeli as tofreeden
sünd. Overs ick krieg dat eefach ni rut.

Wenn man
so’n Gnegel nömli frogt: „Segg mol, worüm büst du eegentli so gnegeli?“, denn
kriegt man as Antwoord: „Kleih mi an Mors“ oder „lot mi tofreden“ oder wat
anners in de Oart.

De wüllt
een gor ni vertelln, worüm se gnegeli sünd. Worüm mokt se dor blots so’n
Geheemnis üm? Weet se wat, wat blots Gnegels weeten dörft?

Wohrschienli
ward man dat ni erst rutfinnen. Wenn man overs blots ’n beten reeken kann, denn
weet man dat man – rein vun Energie-Opwand – för ’n halve Stünn gnegeln ook een
un ’n viddel Stünn‘ grien‘ kunn.

Overs
dat is so’n richtigen Gnegel annerlei. De reegt sick över allns un jeden op.
Wohrschienli reegt se sick sogor doröver op, wat dat mehr Energie kost gnegeli,
statt fründli to ween.

Un de
eenzige Oart, sick mit ’n Gnegel antofünnen, is, sick mit em tosom över allns
opttoreegen. Overs dat will ick gor ni – dorför mokt mi dat Leven veels to veel
Spooß.

Un mi
dücht, dat is veel beter, sick över de scheun‘ Sooken to freun, as sick över
allns annere to argern.

Dat
gifft je ook so veel Falten un för’t Hart is dat ook ni good un so wieder.

Dorüm
grien ick veel leever, freu mi, dat ick dor bün un freu mi doröver, dat dat so
veel gifft, an dat man sick freu’n kann.

Un so,
leeve Gnegels, nehmt mi dat bidde ni övel, wenn wi uns seht un ick grien. Ick
mach dat so gern un ick meen dat würkli blots nett…

In
düssen Sinn

Hebbt jüm al mol wat vun „Containern“ heuert?. Bi düssed dösige Woord geiht dat
dorüm, dat Lüüd sick dat ut de Mülltünn‘ achter ’n Supermart holt, wat noch to
bruuken is. Nu schull dat vör ’n poor Weeken je’n Gesetz geeven, dat dat
Containern legal mokt harr – dat is overs ni dörkom‘. In de Aflehnung vun dat
Gesetz gung dat üm Hügjene un Minschwürde un all sowat.

Hmm. Wennt no mi gung, schull dat ni verboden warrn, dat
Lüüd in Mülltünn‘ rinkiekt, dat schull verboden warrn, gooden Krom in Müll to
smieten. Bi’n Sperrmüll is dat je ook in Ordnung, wenn sick dor annere
rutsöcht, wat se noch bruuken künnt.

Nu is in de Aflehnung vun dat Gesetz je overs ook vun
Eegentum de Reed‘. Dat is würkli eegenoartiged Eegentum. Is mien Müll würkli
mien Eegentum – ook wenn ick em gor ni mehr hebben will? Bi uns to Huus is de Müll
op’t Letzt’ je sogor dorför dor, dat he afholt ward. Eenmol de Week kümmt dor
so’n witten Lkw un de Lüüd dorbin holt den Müll af. Jüst so, as in Supermart.
Dor ward denn overs ni över schimpt. Nu stellt sick mi overs de Froog: Wann
genau ward ut mien Eegentum, also ut mien Müll, denn dat Eegentum vun de Lüüd
in den witten Lkw? Un is dat denn würkli de ehr Eegentum oder heuert mien Müll
sofort no dat Afholn dat Entsorgungsünnernehm‘ to? Steiht in den Verdrag mit
den Entsorger överhaupt wat vun Eegentum bin? Ick glööv, dor geiht dat blots üm
dat Affoln as Deenstleistung.

So kunn ick nästen Mondag den witten Lastwoog‘ je trüchwinken,
wenn he al dree Hüüs wieder is un seggen: „ Geevt mi den Müll weller her – ick
heff mi dat anners överleggt un will em nu doch beholn.“ Un denn mussen de Lüüd
in dat orangschene Tüüch mi den Müll je eegentli wellergeeven – un würkli blots
mien Müll, ick will je ni an dat Eegentum vun de Novers ran. Dat is natüürli
allns Bleudsinn. Un an Enn geiht dat dorüm, dat de Wirtschop leever wat
wechsmieten as verschinken deiht.

Liekers, bi uns to Huus dörft jedeneen in de Mülltünn‘
kieken un dor allns rutnehm‘ wat noch to bruuken is…

In düssen Sinn

Hebbt jüm al mol wat vun „Containern“ heuert?. Bi düssed dösige Woord geiht dat
dorüm, dat Lüüd sick dat ut de Mülltünn‘ achter ’n Supermart holt, wat noch to
bruuken is. Nu schull dat vör ’n poor Weeken je’n Gesetz geeven, dat dat
Containern legal mokt harr – dat is overs ni dörkom‘. In de Aflehnung vun dat
Gesetz gung dat üm Hügjene un Minschwürde un all sowat.

Hmm. Wennt no mi gung, schull dat ni verboden warrn, dat
Lüüd in Mülltünn‘ rinkiekt, dat schull verboden warrn, gooden Krom in Müll to
smieten. Bi’n Sperrmüll is dat je ook in Ordnung, wenn sick dor annere
rutsöcht, wat se noch bruuken künnt.

Nu is in de Aflehnung vun dat Gesetz je overs ook vun
Eegentum de Reed‘. Dat is würkli eegenoartiged Eegentum. Is mien Müll würkli
mien Eegentum – ook wenn ick em gor ni mehr hebben will? Bi uns to Huus is de Müll
op’t Letzt’ je sogor dorför dor, dat he afholt ward. Eenmol de Week kümmt dor
so’n witten Lkw un de Lüüd dorbin holt den Müll af. Jüst so, as in Supermart.
Dor ward denn overs ni över schimpt. Nu stellt sick mi overs de Froog: Wann
genau ward ut mien Eegentum, also ut mien Müll, denn dat Eegentum vun de Lüüd
in den witten Lkw? Un is dat denn würkli de ehr Eegentum oder heuert mien Müll
sofort no dat Afholn dat Entsorgungsünnernehm‘ to? Steiht in den Verdrag mit
den Entsorger överhaupt wat vun Eegentum bin? Ick glööv, dor geiht dat blots üm
dat Affoln as Deenstleistung.

So kunn ick nästen Mondag den witten Lastwoog‘ je trüchwinken,
wenn he al dree Hüüs wieder is un seggen: „ Geevt mi den Müll weller her – ick
heff mi dat anners överleggt un will em nu doch beholn.“ Un denn mussen de Lüüd
in dat orangschene Tüüch mi den Müll je eegentli wellergeeven – un würkli blots
mien Müll, ick will je ni an dat Eegentum vun de Novers ran. Dat is natüürli
allns Bleudsinn. Un an Enn geiht dat dorüm, dat de Wirtschop leever wat
wechsmieten as verschinken deiht.

Liekers, bi uns to Huus dörft jedeneen in de Mülltünn‘
kieken un dor allns rutnehm‘ wat noch to bruuken is…

In düssen Sinn

Muulwörp sünd ni politisch!

De Muulworp (Maulwurf) is vun de Düütsche Wildtier-Stiftung to’n Tier vu’t Johr 2020 ernennt worrn.
Oogenblick mol – 2020 is je noch gor ni! Hebbt se bi düsse Stiftung keen Kalenner an de Wand?
Dat is je meist so, as wenn man de DDR 1989 to dat beste Land 1990 ernennt harr. Dat Johr hett de DDR je gor ni dörholn.
Dormit, irgendwat to dat Beste vun’t näste Johr to verklorn, schull man also bannig vörsichti ween.
Wenn wi nu overs al mol bi’t Thema sünd: Morn is dat je genau 30 Johr her, dat de Muuer fulln is. Düsse Muuer, de Walter Ulbricht al 1961 opstelln loten hett, liekers je „keeneen de Afsicht“ harr ehr to buun. Mit de Muuern un all den Wierdroht rund üm’t Land weer de DDR seeker vör’t imperialistische Utland. Vör allns is se seeker ween. Vör exotisched Oovt un Autos ut’n Westen, vör Musik ut alle Welt un noch veel mehr.
Jo, man weer dor würkli för allns seeker – blots ni vör Muulwörp! Dor geev dat dormols je ganz ünnerscheedliche Oarten vun.
Dor geev dat to’n een de Muulwörp mit twee Been, de Geheemnisse verroden hebbt mang Ost un West – Spione un Agenten hett man ehr nöömt. Un denn geev dat de lütten Muulwörp mit Fell un veer Been. Beide Oarten weern overs in Ünnergrund togang un af un to hebbt se sick ook mol ünner de Berliner Muuer dörkleiht.
Dat de Ieser’n Vörhang full’n is, liggt dorüm no mien Ansehn blots an de Muulwörp – wohrschienli mehr an de mit twee Been, overs ook dat weet man hüüt ni mehr so genau. Un denn, zack, weer de Grenz open. Veellicht ward dat nu nochmol teihn Johr duuern, bet ut de twee Düütschlands een worrn is. Dat hett je ook 40 Johr duuert ehr ut’neen to klabüstern. Sowat bruukt Tied – in de een‘ Richtung jüst so as in de annere. Annerlei. Ick finn‘ liekers, dat de Muulworp ni dat Tier vun 2020, sünnern trückwürkend un dörgohn’d dat Tier vun 1961 bet 1989 ween schull. 1990 vun mi ut ook noch mit. De Muulwörp is de Politik nömli jümmers al annerlei ween. Un keeneen hett dat markt…

In düssen Sinn

 Wat ’n Demo an Dingsdag. All de Treckers op’n Dutt. Sowat
kinnt se in de Stadt gor ni. Mennig een hett wohrschienli dacht, de
Marsminschen sünd lannd‘. Dat mokt Indruck. Dummerwies‘ mokt dat overs ni
besünners veel Indruck op de, de wat to entscheeden hebbt. För de is dat blots
’n Demo. „Jung, kiek mol ut‘ Finster. Al weller ’n  Demo.“ – „Jo, lot se man. De kriegt bald
Hunger oder Heimweh un denn sünd se weller wech.“ Hmm. Wo weer dat noch mit de
dorste Demokratie?

Och jo: Man dörft af un to mol wähl’n gohn, man dörft so
tehmli allns seggen, wat man will, un ook denonstreern, wenn man vörher
bescheed seggt. Dat is allns wat, wat man in veele annere Länner ni dörft. Un
dor kann man ook dankbor över ween, dor sünd Lüüd för storven.  

Wenn sick de in de böberen Etoschen overs de Ohrn vör dat verstoppt,
wat vör de Döör los is un Entscheedungen dreept, de keeneen ut‘ Volk verstohn
kann, denn sünd dor je veellicht Lüüd mit dat verkehrte Verstännis vun ehr
Arbeid op’n verkehtern Arbeidsplatz.

Overs dorför gifft dat je dat Arbeidsamt.

Dat weer doch ook mol ’n Opgoov för so’n
Arbeidsvermittler, wenn dor een in Antoch rinkümmt un seggt: „Gooden Dag, ick
bün Minister in de aktuelle Regeerung, overs ick kann dat an un för sick gor
ni. Hebbt se ni wat anners för mi, wo ick mien Geld mit verdeen‘ kann?“

„Jo, wat künnt se denn sünst noch?“

„Hmm, an un för sick nix wieder.“

„Tscha, se sünd je ook al so fürchterli old. Ick glööv, denn
schickt wi se erstmol no‘t Bewerbungstraining. Mokt se sick man keen Gedanken,
dat geiht veele anner‘ Lüüd jüst so…“

Dormit weern de Dorsten ook ut de Arbeidslosen-Statistik,
un denn keem‘ dor vellicht je ’n poor Lüüd in’t Kabinett de mang dat Volk, de
Banken de Multis, de EU, de UN un överhaupt all vermiddeln kunn‘ – so richtige
Volksvertreders even. De geev dat fröher ook. Fröher harrn wi overs ook noch ’n
Kaiser, un dor hebbt de Lüüd jüst so op schimpt.

Wat is dat figeliensch. No jo, tominst geiht de Welt ni
ünner. De dörft nömli ni ünnergohn, weil dat ni in de Satzung steiht…

In düssen Sinn