In
Oogenblick löppt in de USA je dat Amtsenthebungsverfohrn gegen Donald Trump as
Präsident, ne. De Medien sünd sick je al vör düssed Verfohrn seeker ween, wat
dat Trump nix anhebben ward, weil in‘ Senat, de in düsse Sook entscheed‘, mehr
Republikaner sünd.

Man harr
dat Ganze also ook eenfach loten kunnt. Overs de Demokraten wulln weenstern
to’n Utdruck bring‘, dat se mit düssen Präsident, de allns so „wunnerbor“ un
„grootoarti“ finn’d, ni tofreeden sünd. Ännern ward dat liekers nix.

Is dat
ni dösig? Worüm is dat so?

Worüm
ward ganz eenfache Lüüd, de Mist mokt, bestroft, wiel de Grooten, de veel
grötter’n un veel slimmerer’n Mist mokt, achteran in de Fernsehkameras grient,
as wenn gor nix losweer?

Tscha.
Dat is an un för sick ganz eenfach. All de Trumps un Putins op de Welt künnt
sick so verholn, weil wi dat so wüllt. Wi wüllt groote Lüüd över uns hebben, de
dat Seggen hebbt. Wi wüllt ’n Kaiser, ’n König, ’n Präsident. Ni blots weil de
uns Regeern doht oder weil wi hopt, dat dör ehr allns beter ward. Nä, wi wüllt
de Kaisers ook dorför hebben, dat wi ehr de Schuld geeven künnt, wenn dat bi
uns ganz privot ni löppt oder wenn de ganze Welt to Schann‘ geiht. So künnt wi
jümmers noch op annere wiesen, wenn wi wat ni trechkreegen hebbt. So eenfach is
dat.

Wi weet
je ook all tosom, dat de hogen Herrschopen, wenn se nokelt sünd ni anners
utseht as wi, se kookt ook blots mit Woter un wenn se op Tant‘ Meier weern,
denn rüükt dat ni anners as bi uns. Liekers lot wi ehr moken, wat se wüllt. Un
so’n Amtsenthebungsverfohrn, dat nix bringt is blots dorför dor, de Moral so’n
lütt beten to heeven.

Wenn wi
all tosom wat anners wulln, denn keem ook wat anners. Overs an un för sick,
hebbt wi uns dat doch ganz kommodig mokt. Dat is in de USA ni anners as bi uns,
un dat blifft wohrschienli ook so, denn al vör hunnert Johr, hett de Ire George
Bernard Shaw schreeven: „Demokratie is ’n Verfohrn, dat garanteert, dat wi ni
beter regeert ward as wi dat verdeent.“
Wo he Recht hett, hett he Recht…

In
düssen Sinn

Sünd Ju
al mol in so’n „Schnell-Restaurant“ ween? Dor gifft dat in de Hauptsook je twee
Keeden vun. Bi de eene steiht so’n groote geele Möwe vör de Döör, un denn gifft
dat noch de annere Keed, de heuert anschien’d een Fruu oder Herrn König to,
blots op Ingelsch.

Jedenfalls
gifft dat dor „Fast Food“. Dat is ook Ingelsch un heet översett, glööv ick, „fast
Eeten“, also ni so ganz richtiged Eeten, overs even fast.

Ick weer
nu annerletzt in een vun de Lodens mit de geele Möwe. Un dor keem ick in’t
Nodinken. Tied to’n Nodinken hett man dor nömli riekli, denn schnell oder gau,
as man meen‘ kunn, geiht dor gor nix.

Wenn man
dor rinkümmt, kann man sick utsööken, wat man an Tresen oder an so’n elektroonisched
Törminell bestelln will. Ick heff an’t Törminell bestellt. Un so as all de
annern kreeg ick denn erstmol ’n Zeddel in de Hand, wo ’n Nummer opstunn, jüst
as op’t Verkehrsamt, wenn man ’n Auto anmellen will.

Man mutt
denn ook tööven, bet düsse Nummer op so’n Fernsehn anwiest ward. Mien Zeddel
harr de Nummer 256, un dormit heff ick mi denn to de annern twölf Lüüd stellt,
de ook so’n Zeddel harrn – as op’t Verkehrsamt. Teihn Minuten loter stunnen jümmers
noch meist all vun uns dor. Wi hebbt uns langsom al frogt, wat dat överhaupt
noch wat to Eeten geev. „Dat schall ’n Schnell-Restaurant ween“, hett een
frogt. „Nä“, hett sien Nover seggt, „dat heet nu „System-Gastronomie“. Ach wat,
heff ick dacht. Ünner Gastronomie verstoh ick wat anners, un ’n Süsteem kunn ick mi dor ook ni rutkieken.

Ick weer al meist
toslopen, as mi een antickt hett: „Dor, dien Nummer, Du büst an de Reeg.” Tatsächli.
Över mien Hunger weer ick al meist wech, overs ick heff mi mit den Pappkrom denn
doch an’ Disch sett un dorop rümkaut. Een Disch wieder seet ’n Fruu mit ehr lütte Dochter. De Deern weer ünnern
Disch an rüstern, as ehr Mudder säh: „Du bruukst dien Schoh ni uttrecken, wi
sünd hier ni bi Oma.“

Nä, dat weer ni as bi Oma. Bi Omas steiht dat scheune Oma-Eeten nömli recht wat gauer
op’n Disch as in düssed dösige Süsteem…

In
düssen Sinn

Enn
Januar is je weller Winterschlussverkoop, ne. Fröher heff ick mit düssed dösige
Woord nix anfangen kunnt. De Winter weer je man jüst süss Weeken old.

Overs
denn – zack – schull meern in Winter al weller Schluss ween mit den Verkoop vun
de warmen Sooken.

Dat is
je jüst so, as wenn man in Sommer keen Bikinis kööpen kunn. Na jo, ick bün an
un för sick ook keen, de gern Bikinis antreckt. Ick meen je blots – so as
Bispeel.

Ick heff
düchti rescherschiert, in Bööker un in’t Internet. Overs worüm de
Winter-Schlussverkoop op’n halven Winter un ni an’t Enn dorvun, also würkli an
Schluss losgeiht, dor heff ick keen anstännige Antwoord op funnen. Liekers doht
all de Lüüd so, as wenn sick dat so heuert.

Veellicht
wüllt all de annern blots ni togeeven, dat se dor jüst so wenig vun af weet as
ick. Man weet dat ni.

Op’t
Letzt‘ hett dat anschien’d wat dormit to kriegen, dat de Hannel dör düsse
Beteeknung mehr verdeen‘ kann. Na jo, worüm ni. De Tüüch-Hökers un all de
Angestellten in düsse Brangsche mööt je ook wat in de Supp to krömeln hemm. De
verköfft to’n Deel Tieh-Schörts för fief Euro. Wo schall man dorvun leeven
könen? Wenn ick mi overs dorop besinn, wat düsse Week so op’t Thermometer stohn
hett, denn kom ick op ganz annere Ideen.

Vun Mondag
bet hüüt weern dat an Dag so in’t Middel süss bet söben Grod Warms – dat hett
doch nix mit Winter to kriegen! Vöriged Johr weer dat ni veel anners. In de
hunnert Johr dorför weer dat overs düütli kööler. Is dat nu de Klimawannel? De
Een‘ seggt jo, de Annern seggt nä. Is je ook annerlei, wat man sick so
vertellt, warmer ward dat jedenfalls. Dor kann nu würkli keeneen wat gegenan
seggen.

Dorüm
glööv ick, dat de Tüüch-Hökers dat all de Johrn ganz anners meent hebbt. Se
hebbt ni meent, dat de Schluss vun‘ Verkoop to‘n Enn vun‘ Winter losgung – se
hebbt meent, dat mit den Winter an sick bald Schluss weer un dat dat ganze Johr
över warm blifft! So, wenn ick in Tokunft wat över’t Klima weeten will, denn
frog ick keen Meteorologen, denn frog ick mien Herrn-Utstatter…

In
düssen Sinn

Moin moin un frohed nieded Johr. Jungedi. 2020. Mi kümmt all de Johrestohl’n de no 1999
keem’ jümmers noch as Seinz Fiktschen för.

Overs
anners, as ick mi dat vör 30 Johr vörstellt heff, flücht jümmers noch keen
Autos dör de Gegend.

Man good
so, wenn man sick blots mol ankiekt, wo veel‘ Maleschen mennige Lüüd alleent
mit dat Inparken hebbt.

Wenn
düsse Talente nu ook noch fleegen schulln, denn wurr ick blots noch mit Helm
vör de Döör gohn. För fleegende Autos mööt wi düssed Johr overs in de Regel
noch keen Bang hebben.

Overs üm
ruttofinnen, wat 2020 so bringt, hebbt wi nu bummeli twölf Monot Tied. Dorför
hebbt wi sogor mehr Tied as 2019, denn 2020 is je ’n Schaltjohr.

So hett
je ook de Papst een Dag mehr, üm doröver notodinken, wat he eegentli will. Jüst
erst hett he seggt, dat man de Fruunslüüd mehr inbinnen schull, weil de op’t Letzt‘
je ook Minschen sünd.

Üm se
in’t Preester-Amt to beropen, dorför sünd se denn overs anschien’d doch ni
Minsch genog.

Un as an
Silvester een‘ vun düsse ominösen Fruunsminschen den Papst an de Hand trocken
hett, weil se den Pontifex Maximus so gern mol anfoten wull, dor hett
Franziskus ehr fuurts op de Fingers haut. So veel to dat Inbinden vun de Fruun.

Tscha.
Wenn ni mol de Stellvertreder vun‘ leeven Gott op de Eer sick an sien eegen‘
Vörsätze holn kann, wo schulln dat denn all de annern ganz eenfachen Lüüd
trechkriegen?

Na jo,
wenn man sick tominst dat Johr över op dat besinn‘ kann, wat man sick vörnohm
hett un so’n lütt beten ook dorno hannelt, denn is dat doch al’n ganzen Barg.

De Papst
hett intwüschen je ook al seggt, dat he mit sien Prügeln keen gooded Vörbild
afgeeven hett. Un so’n Fehler öffentli intogestohn, dat kann lang ni jeder.

Dormit
wünsch ick Jüm, ook wenn mol wat scheev löppt, dat Jüm in de nästen zwölf Monot
so dör de Welt goht, dat an Enn wat Gooded dorbi rukümmt. Dat wünsch ick mi
sülms ook. Un dormit kann dat nu ook för mi losgohn mit dat niede Johr…

In
düssen Sinn