Kinnt
Jüm dat noch: Wenn man lütt is, denn frogt de Grooten je gern: „Na, wat wullt
du denn loter mol warrn?“

Jo, ick
geev dat to: Ook ick heff Kinner düsse Froog bilütten al mol stellt. Un de
hebbt mi denn jüst so dösig ankeeken, as ick keeken heff, as ick noch ’n lütten
Stackel weer.

Irgendwann
heff ick denn overs anfungen, mi ’n Antwoord op düsse leidige Froog to
överleggen.

Veele
vun mien Kumpels wulln Astronaut warrn oder Lokomotivföhrer.

Astronaut,
jo, dat hett sick spannend anheuert. Mit’n Raket‘ no Mond henfleegen oder so,
dat weer al wat.

Overs
wat schall man as Astronaut moken, wenn man jüst ni op’n Mond is? Un överhaupt:
Wat gifft dat op den Mond denn grootoarti to holn? Blots Sand un Steen. As op’n
riesiege Buusteed, blots dat dor nix buut ward. Nä. Astronaut is doch ni so dat
Geele vun’t Ei. Un Lokomotivföhrer, dat heff ick mi jümmers al bannig langwieli
vörstellt. Dor kann man ni mol no Stüüerbord oder Backbord afbeugen, wenn dor
wat Interessanted to sehn is. Blots Gas geeven un Bremsen un sick vun de
Fohrgäst anheuern, dat man al weller to loot an Bohnhoff is. Nä. Dat weer ook
nix.

Dor funn
ick dat, wat mien Vadder dohn hett doch al veel scheuner. De is blangbi nömli
oftmols Reisebus fohrt. Un ick heff mitfohrn dörfst. Dor keem man jümmers
ümsünst dorhen, wonehm anner lüüd för veel Geld in Urlaub fohrt sünd. Ick heff
vöör op den Sitz för’t Begleitpersonol sitten dörfst un kunn mi ut dat
Köhlschapp, dat dor ook weer af un to ’n Bruus nehm. Jo. Dat weer ni slecht.

Also heff
ick seggt, wenn de Grooten mol weller frogen dehn: „Ick warr Reisebusfohrer, un
wenn du in Urlaub wullt, muttst du mi dorför betohln.“

Jo, so
weer dat. Overs eegentli finn ick dat würkli schodt, dat ick jüst nu kenn Kind
ween kann. Wurr mi nömli hüüt as lütten lütten Jung een frogen, wat ick mol
warrn wull, denn keem dat as ut de Pistol schooten: „Ick warr Fabrikant för
Schiethuuspoppier, is doch klor!“ Un jedet mol, wenn de Dorsten op Tante Meier
leepen, wurrn se an mi dinken…

In
düssen Sinn

Risikogruppen
an jede Eck

Veele
Lüüd sünd düsse Doog je alleent, ne. Se sünd alleent, weil se to ’n
Risikogrupp‘ heuert. Dat mutt man sick mol vörstelln: Dor heuert man to Gruppe
un liekers is keeneen to’n Snacken dor – ’n feine Grupp‘ is mi dat.

Overs ni
blots wat den dorsten Virus anheiht – ick segg den Noom nu mol ni, den heuert
man je oft genog – hebbt wi Risikogruppen bi uns in’t Land. To de gröttse
Risikogrupp, de al siet Johrn dör de Gegend geistert, heuert de, de jümmers op
den Apparot kieken doht, den se in de Hand hebbt, op ehr Smartfoon.

Wenn se
dor eenfach blots so mit op’n Börgerstieg löppt, denn geiht dat je noch.

Dat
gifft overs ook wülk, de fohrt op‘t Rad meern op de Stroot un kiekt op ehr’n
Ackersnacker. Mennige stoht dorbi sogor op so’n elektrisched Rullbrett. Dat is
twor ’n zirkusriepe Leistung overs verstohn kann ick dat ni. Wenn man so’n Akrobat
nömli mit‘ Auto breedmangelt, denn kann man seeker ween, dat man ook de Schuld
dorför kriegt.

De mööt
gor ni krank ween, üm sick den Mors to breeken oder sick dat Licht ut to
knipsen. Op de anner Sied: So ganz gesund kümmt mi de Dorsten ook ni vör.

Na jo.
Annerlei. Dat is jedenfalls ook ’n Risikogrupp. Un wenn man in de Oarntied op’t
Dörp wohnt, so as ick, denn heuert man automatisch to’n anner Risikogrupp. Wenn
dor nömli de gewaltigen Treckers üm de Eck prescht kümmt, op de de oftmols
jungen Fohrers ook gern op ehrn Ackersnacker kiekt, denn kann een gau mol dat
Hart stohnblieven.

So kann
man ook in verscheedne Risikogruppen togliek ween.

Wenn man
to’n Bispill över 80 is, in de Oarn gern op sien Händie kiekt, dorbi op’n
elektrisched Rullbrett op de Stroot fohrt, Asthma hett overs liekers noch gern
smökt, Beer drinkt, sick to fett ernährt un sick bi osten Wind keen Mütz
opsett, denn kriegt man wohrschienli de goldene Klubkoart bi’n Bestatter.

Un so
heuert man – ook wenn man sick alleent föhlt – jümmers irgendwo to, sülms wenn
dat blots ’n Risikogrupp is. Overs de Hauptsook is, man blifft gesund…

In
düssen Sinn

Tscha,
in Oogenblick hebbt wi – also de Mehrsten vun uns – je ’n Barg Tied, ne. To
Anfang is dat je gor ni so slecht. Man kann mit de Kinner speeln, wenn man wülk
in’t Huus hett, den Goorn kann schier moken, wenn een dor is un de Bood‘ kann
man ganz kommodig oprüüm un saubermoken. Mit de Tied hett man dat overs allns
dör un in’t Fernsehn kümmt blots slimme Norichen, dor mach man ook nix mehr vun
heuern.

Wat kann
man also moken, wenn een eenfach nix mehr infallt un een langwieli ward?

Dor heff
ick mi mol Gedanken över mokt. Ick heff ook sülms utprobeert, wat mi so infulln
is. To’n Bispeel dat hier: Mi hett jümmers al mol interesseert, wo veel
Boorsten an so’n Tähnböss an sünd. Dor stoht je jümmers so lütte Bünnels vun de
dorsten Plastik-Hoor tosom. Bi mien Tähnböss sünd dat 21 Bünnel un een Bünnel
hett 19 Boorsten. Dat mokt 399 Stück. 209 dorvun sünd witt, de annern blau. Aha.

So, de
ersten fief Minuten sünd rüm. Nu stoht dor je noch mehr Tähnbössen. De vun mien
Madam hett mehr Boorsten as mien, 420 nömli. De vun de Kinner, dat sünd
elektrische – also de Tähnbössen, ni de Kinner –, de hebbt veel weniger. Kiek: Twindig
Minuten sünd rüm. Wat nu? Schull ick mol kieken, wo so’n Fernsehapparot vun
binn‘ utsüht? Och nä, leever ni. Dat gifft blots Arger. Veellicht kunn ick je
mol ’n Rull Tolettenpoppier nehm, all de Zeddels, de doran sünd, afrieten, ehr
stärken un plätten un in’t Schapp leggen. Dat Tüch is je richti begehrt worrn
in de letzte Tied. Pass man op, Schiethuuspoppier löst den Euro noch as Währung
af.

Na jo,
all sowat kann man in Momang moken. Dat is twor ni besünners sinnhafti, overs
dorför dat allns Sinn mokt, wat he deiht, is de Minsch je noch nie bekannt
ween.

Veellicht
is dat je ganz good, dat mol allns ’n Tied lang still steiht. Stiegt man mol
ut‘ Hamsterrad ut – hamstern künnt wi je al – denn kann een Menniged klor warrn
un man kann wat verännern.

Dat is
also ni blots ’n Krise, dat is ook ’n Schangs. Mol kieken, wat wi all tosom ut
düsse Schangs mokt…

Also ick
kann mi ni hölpen – dat mit de Panik wegen dat Corona-Virus kann ick eenfach ni
begriepen.

De ganze
Week heff ick allns leest, wat ick to düsse Angelegenheit mang de Fingers
kreegen heff.

Rutfunnen
heff ick overs blots, dat an un för sick keeneen so ganz genau weet, wat dat
mit dat dorste Virus op sick hett. Woröver sick de Experten eenig sünd, is, dat
Corona wiet wech vun de Gefohr is, de vun Ebola oder so utgeiht.

Wenn man
vun Corona krank ward, bewegt sick dat mehr in den Beriek vun ’n lichten
Snööben bet hen to’n Lung’entzünnung. Wegen de Grippe to’n Bispeel ward overs
lang ni so’n Theoter mokt. Wat also is dor los, frog ick mi? Wat is dat för’n
dösige Krise? Güstern hett ’n Experte in’t Radio vun ’n „Naturkatastrophe“
snackt, gegen de wi mit alle Middel kämpfen mööt. Genau desülbige Experte hett
vörige Week noch seggt, dat wi uns keen Gedanken moken un eenfach so wiedermoken
schüllt, as jümmers. Gediegen, ne.

Mi kümmt
allns, wat sick nu op de Welt wegen Corona deiht, vör, as harr sick de Minschheit
över Nacht in Lemminge verwannelt. Lemminge de in Panik wechlöppt, weil de
annern ook rennt, overs gor ni weet, worüm se eeg’ntli rennt. 

Nu kümmt
vör mi blots twee Möglichkeiten in Froog: To’n een, dat dor würkli blots Panik
mokt ward, weil de annern ook in Panik sünd – to’n annern, dat achter dat Virus
wat ganz anners steekt, dat uns overs ni vertellt ward.

Ick
meen, Zucker un Alkohol un Nikotin bringt veel mehr Lüüd üm as Corona. Dat
steiht mol fast. Dor ward overs ni gegen kämpft, dor ward Reklame för mokt.

Tscha,
an Enn ward Corona wohrschienli jüst so to de Akten leggt as BSE un EHEC un so,
dor snackt ook keeneen mehr vun.

Dat Eenzig
Goode, dat ick an de ganze Sook finnen kann, is, dat nu anschien’d to’n ersten
Mol för all de Regeerung‘ op de Welt de Gesundheit vun de Minschen wichtiger
is, as dat de Wirtschop brummt. Dat heff ick so noch ni beleevt.

Süht man
dat so, denn een Corona meist ’n beten Sümpatisch warrn…

In
düssen Sinn