Ordnung
is je dat halve Leven, seggt man. Mach ween, wat dat sogor stimmt. Nu is Overs
Ordnung un Ordnung lang ni datsülbige. För den een heet Ordnung, allns, wat he
hett, gliekmäßi op’n Footborrn to verdeeln, för den annern heet dat, allns
akroot aftoheften un wechtorüüm.

Dat
gifft dor ook Mischform‘ vun. Bi Mennige süht dat op’n ersten Blick allns
schier un oprüümt ut, wenn man dor overs de Schappen opmokt, finn’d man dor
datsülbige Dörnanner as bi de annern op’n Footborrn.

Na jo, Hauptsook,
man weet wo allns is, wenn man’t bruukt.

Keddeli
ward dat blots, wenn Lüüd mit ünnerscheedliche Oarten vun Ordnungssinn
tosomkümmt. Dat beleev ick to Huus jümmers mol weller: Wenn ick mi obends wat
op’n Köökentresen legg, dat ick nästen Morn bruuk, denn kann ick mi meist dorop
verloten, wat dat an nästen Dag ni mehr dor is.

Dat hett
miem Madam denn nömli wechsorteert. Un wenn ick ehr denn froog, wonehm se dat
henpackt hett, denn seggt se oftmols: „Weet ick ni.“

Mennigmol
kann se sick overs doch dorop besinn, wo se wat henpackt hett. Annerletzt to’n
Bispeel weer ick an Eeten moken. Dat schull Steak geeven. Dree Stück Fleesch
harr ick al ferti broodt. Nu schull blots noch mien Steak in de Pann – dat harr
ick op’n Köökentresen packt, un ’n Stück Poppier doröver leggt, dormit de
Fleegen dor ni bikeem‘. Overs as ick no dat Fleesch langen wull, weer dat wech.
Ick harr glieks mien Fruu in Verdacht un heff ehr frogt: „Hest du dat Steak
hier wechnohm?“ „Och“, säh se dor, „weer dor Fleesch mang dat Poppier.“ Mi wurr
al ganz schwummeri. „Weetst du denn, wo du dormit afbleeven büst“, heff ick ehr
frogt. „Jo“, säh se, „dat is in de Aschtünn.“ Wech weer dat. Un ick harr doch
so’n Hunger.

Wenn ick
mol ’n Liek verschwinnen loten mutt, denn pack ick de ook eenfach op’n Köökentresen
un denn is se an nästen Dag wech, as wenn ehr dat nie geeven hett.

Man mutt
sick eenfach ni an dat argern, wat man ni ännern kann, sünnern dat to sien
Vördeel nutzen. Overs dat näste Mol, wenn ick mi ’n Steak köff, pack ick mi dat
in de Breeftasch, bet ick dat eeten will…