As ick noch ’n lütten Stackel weer, seet ick oftmols an Sünnobend mit mien Famielje in de Stuuv vör’t Fersehn. Dor leepen denn Sennung‘ as EWG – Einer wird gewinnen mit Kuli un natüürli ook Wetten dass…?

An längsten je mit Elstner un Gottschalk. Denn overs weer dat je vörbi. Vörigen Sünnobend hett Häuptling Sülberlocke overs nochmol Stoff geeven.

Un weller seeten wi mit de ganze Famielje vör’t Fernsehn in de Stuuv, blots, dat ick nu de Ol bün.

Mien Madam un ick hebbt ook so’n beten hofft, wat dat so’n kommodigen Obend warrn wurr, as to de Tied, in de wi de Lütten weern.

Na jo, so ganz lütt sünd unse Lütten je ni mehr. Liekers gung dat viddel no acht denn los. Erstmol hebbt de poor Duusend Lüüd applaudeert, de dor – Corona hen oder her – dicht an dicht in Saal seeten hebbt.

Wi harrn al Wetten afsloten, wat Gottschalk in‘ Hermelin un mit’n Reichsappel dör de Döör komen wurr. Na jo, mit sien Edelsteen an de Jack seh he je ook so’n beten königli ut.

Un wenn’t no Gottschalk geiht, is Gottschalk je ook de König.

All de annern, de, wiel he wech weer, Fernsehn mokt hebbt, sünd för em je so un so blots dumme Lüüd. Un dorüm gung dat för Gottschalk je ook tomeist üm Gottschalk.

Nu seeten wi je to Huus vör’t Fernsehn as fröher. Overs so langsom hebbt wi markt, dat hüüt even ni mehr dormols is. No de erste Wett‘ is unsen Jung opstohn un hett seggt: „Ick goh mol in mien Zimmer.“ No he halve Sennung gung mien Fruu to Bett, un uns Deern weer al toslopen. No de Buten-Wett‘ heff ick dat Fernsehn denn utmokt. Den Rest heff ick opteekend un mi an nästen Dag in Schnelldörloop ankeeken. Dat Gesabbel heff ick wechspoolt.

Wokeen wunnen hett, weet ick gor ni. Overs ick glööv Markus Söder hett sick as Winner föhlt. De weer je inlodt, is overs ni kom‘. De hett wohschienli vör’t Fernsehn seeten un dacht: „Man good, dat ick to Huus bleeven bün.“ Tscha. Wetten dat…? is fröher würkli wat Scheuend för de ganze Famielje ween. Overs mi dücht: Allns hett sien Tied…

In düssen Sinn