Dat
gifft je Sooken, de Mannslüüd doht un de Fruunslüüd ni verstohn künnt, jüst so,
as dat Sooken bi Fruun gifft, de man as Mann ni begriepen kann. Dat is genau de
Beriek, de Gletschersplate, an de de Gliekmokerie mang de Geschlechter dat
„Gender Mainstreaming“, as dat op Düütsch heet, sien Grenzen hett.

Un een
vun düsse Grenzen deiht sick op Tant‘ Meier op. Ni to Huus. Dor gebruukt man de
Boodstuuv je tomeist Geschlechterövergriepend. In Dörpskrog oder in Restaurant
to’n Bispeel, also in öffentlichen Ruum, is dat ganz anners.

Dor sünd
de Tant‘ Meiers för Fruuns- un Mannslüüd trennt. Un achter de Döörn vun de
Tant‘ Meiers för Fruunslüüd, fangt för mi as Kirl dat groote Geheemnis an.

Wenn
Mannslüüd nömli in Krog oder so op Tant‘ Meier goht, denn goht se dor ganz
alleent hen, mokt ehr Geschäft un kümmt weller trüch. Ferti. Bi Fruunslüüd is
dat anners.

De goht jümmers to tweet oder to drütt op ehr Tant‘ Meier. Ganz opgereegt sünd se, wenn se
dor hengoht. Un wenn se denn no’n Tied mang dree un 20 Minuten wellerkümmt,
denn sünd se an Gluttern as de Heuner op de Stang‘ un freut sick, as wenn se
jüst vun’n Weltreis trüchkeem‘.

Dat heff
ick al vör meist 40 Johr in de School beobacht‘.

Wat ist
dor los, op de Fruuns-Toletten? Is dor ’n Kino mit inbuut oder ’n Theoter?
Steiht dor jümmers ’n Komiker parot, de ehr so dull to’n Lachen bringt?

Un wenn
man as Mann ’n Fruu frogt, wat se mit de annern Deerns dor op Schiethuus
veranstalt‘, denn is de Antwoord: „Och, nix…“

Ick
glööv dat ni, denn to Huus „striedt“ se sick mit ehr Mannslüüd över „nix“. Is
dat veellicht ’n anner’d Nix? Nix is doch jümmers nix. Un nix is ni besünners
veel, wat ick weet.

Overs
tööv, ick krieg dat rut. Bald besorg ick mi ’n Överlevensutrüstung as Rambo un
’n Helm mit ’n Lamp boben an. Veellicht ook ’n Gasmaske – man kann je ni
weeten. Dormit goh ick denn bi de Fruunslüüd op Tant‘ Meier. Un wenn ick
rutfunnen heff, wat dor löppt, denn lot ick Jüm dat an düsse Steed weeten…

In
düssen Sinn