Gor ni
so licht, de Sworkraft
Och, wat
weer dat ’n romantische Idee, noch mol mit’n Zelt in Urlaub – so as fröher.
Overs anschiend
hett sick wat an de Sworkraft ännert – Gravitatschoon seggt man dor je ook to.
De is düller worrn oder so – tominst wenn man dicht an Grund is.
As ick
dor jedenfalls blang mien Fruu in düssed Zelt leegen heff, dor harr se mi vull
in Griff, de Sworkraft. Dorbi weer dat al ’n richtiged Kunststück överhaupt in
düssed Zelt rintokom‘. An Enn heff ick dor jedenfalls leegen. Dat weer overs
blots de erste Deel vun de Opgoov. Nu wull ick mi vör’t Slopen je ook noch
uttrecken. Un dat Utplünnern is dor op’n Grund in so’n Zelt je opwenniger, as’n
Mondlannung.
Overs
jüst, dat ick „goode Nacht“ seggen wull, heff ick markt, dat ick noch mol op
Tant‘ Meier mutt.
Dat ganze
Kommando weller trüch.
Zelten,
dat is je an un för sick as buten slopen. Blots dat man ni sehn ward un dat man
ni glieks natt ward, wenn’t regend – man ward erst loter natt, wenn de Regen al
lang vörbi is un dat Woter langsom dör de Wannen dröppelt. Un man kriegt ook
mit, wat all de annern Lüüd op’n Kämpingplatz sabbelt un wat för Geräusche se sünst
noch mokt. Dor kriegt man Soken to heuern, vun de man ganz un gor nix weeten
will.
Annersüm
heet dat natüürli, dat de annern ook heuert, wat man sülms in sien Zelt so vun
sick gifft. Haueha, dor mach man gor ni över nodinken.
Richti
swor ward dat overs an nästen Morn, wenn man in sien klammed Bettüch opwokt un
wenn man denn opstohn will.
Erstmol
rin in de Büx, de no de Nacht in’t Zelt ganz natt un kold is, un dorbi hopen,
dat de Büx un man sülms düssed Maneuver uthölt.
Denn
geiht dat rut ut Zelt. Dat hett bi mi wohrschienli utsehn, as wenn dor ’n
Tanklaster trüchwarts utparken deiht, den al 30 Johr keeneen mehr bewegt hett.
Anheuert hett sick dat wohrschienli ook so ähnli.
Un denn
noch op de Been komen. Dor weer se weller, de Gravitatschoon. Na jo, wi hebbt
dat schafft, mien Fruu un ick. Wat dat romantisch weer? Geiht so. Overs
weenstern hebbt wi wat to vertelln…
In
düssen Sinn